Kuşağı kesik göğün, bıçak 3. Şahısta
Balık yağıyor buluttan,
Düşte yağmur, sözde toz
Martıyı ben mi aç bıraktım?
Ölümü toprak kokusuna saklıyor kedi
Oyun hızlanıyor, lades kemiğini kırıyor zaman
Islanmayı öğrenmeden denize düşüyorum
Kediler olta başında beklerken balıklar başkasına satılıyor
Biz büyüyoruz çocukluk anıları denizi bulandırıyor
Balıklar hafızalarını satmanın derdine dalıyor
Payımıza ‘gitmek’ düşüyor,
‘Dönüş’ü olmuyor yarınların
Kader çelme taktıkça ömür yuvarlanıyor
Martıyı ben mi aç bıraktım ?
^^ ^^ ^^ ^^ ^^ ^^ ^^ lades kemiği gibi kırıldık zamanın bir yerinde ^^ ^^ ^^ ^^ ( Martılar)
martıların kırılgan lades kemiklerini yemek sanıp aç kaldığı zamanlarda mı ?
martıların boğazına kemik takıldığı zamanlar…martıların köpek sanıldığı zamanlar…^^ ^^
Ondan mı ‘lades’ denilinceki aldanmışlık hissi?
M
Lades hem kazanma hem kaybetme biçimi, zamanın aldattığı çocuklar gibi dağıldık dört bir yana…
bir yanda öğrenme,
bir yanda üzüntü,
bir yanda sevinç:)
en son yan hakkında pek fikrim yok…
^^ ^^ ^^ ^^
^^ ^^^ ^^ ^^ Bir tanesi 3 kanatlı oldu 😉
olsun oda bizden 🙂
kanadı kırık martı köpek misali ilerliyordu yeryüzünde…kemiğine ekmek bandığı zamanlar, başına güneş değil açlık geçmişti…