aslında ben …
Kaldırımların karşı yönünden gelen onlarca hayat hiç yokmuşum gibi bedenimden geçiyor …
Bütün cevapsız aramalardaki soğuk ses tonuna tek muhatap benmişim gibi, küçücük kasetlere sıkıştırılmış sahte mütevazilik.
( Aradığını kişiye şu an ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz)
Devamını getiremeyeceğim eylemlerin başlangıcından sonuna doğru. Operatörün görüşmeyi sonlandırması ( dııııt dııııt dıııııt )
otobüs garlarında unutulmuş bir çanta veya tren garında annesini kaybetmiş bir çocuk gibi…
Belkide köşeye atılmış bir oyuncak…
El attığım taksiler görmemezlikten geliyor , bunlar canımı acıtıyor ama yinede yokmuşum gibi
Radyo da çalan hiç bir şarkıya eşlik edemiyor ve hiç bir filmden kendime sahne seçemiyorum. Bütün replikler benim dünyamın dışında ilerliyor ve notalar akordu bozuk keman gibi geliyor.
Bazen vodka iyi geliyor.
Kendimle aramda olan barış elçimi kaybettim
İlk aldığım albümün adını unuttum
Kendimi içinde bulduğum ilk kitabımdaki karakteri öldürdüm sahipsiz bir mezara gömdüm.
Gözlerimde onlarca hayat bitiyor ve onlarcası yeniden filizleniyor.
Şu bebekler dünyanın en masum yaratıkları.
Her defasında kaçırdığım otobüsün yerine tıka basa dolu onlarca insanın terini ve kederini barındıran araçlar geliyor.
Binmek ve acılarını paylaşmak yerine yağmurda yürümeye devam ediyorum.
Saatlerce yürüyorum.
Geceleri uyumuyor yada uyuyamıyorum, uyku ile uyanıklık arasındaki o ince çizgide yarattığım seslerle kavga ediyorum
Sigara içiyorum, hiçbir dalı ilk heyecanı vermiyor, İlk doğum anında heyecanlanan babanın giderek heyecanını yitirmesi gibi.
Hiç kimseye üzülemiyor ve hiç kimse için mutlu olamıyorum.
Hiçbir doğum günümü hatırlamıyor, en son ne zaman içten güldüm bilemiyorum.
Günlerce aynaya bakmadan sokağa çıkıyorum, başım önümde ve sokağın nefesini dinleyerek yürüyorum…
Saatlerce yürüyorum…
Hatalarımın yaşattığı tedirginliği üstümden atalı çok oldu. “Huzursuzluğumu alabilecek kadar büyük bir kent yok henüz haritalarda. Başka insanlara yüklemeye çalıştıysam da başarılı olamadım. Ya onlar öldü yada ben dirilemedim.” ( Camel )
“Tek vaat edebildiğim ise huzur ile kokteyl yapımış bir bardak vodka…”
Aslına ben geleceğe dair hiçbir planı eyleme dökemeyecek kadar isteksiz bir insan.
Zihninizde ve hayatınızda istenmeyen olaylara sebebiyet verdiğim için özür dilerim.